Bir tələsik işi olduğunu, onu görür görmez anlamıştım. Sel kimi yağan yağmura aldırış bile etməyir ve bükülmüş haline rağmen sağa sola qaçırdı. Yanına gedib
-Xeyrola xalacan, dedim. Bir derdinizmi var bir tebessümle:
İsti bir təbəssümlə:
-Buraların yabancısıyım evladım, dedi.Xəstəxana tərəfinə gedəcək bir maşın axtarıram.
– Biraz gözləsəniz eyni marşuruta minərik, dedim. Oraya çanınca sizə xəbər verərəm dedim.
Teşekkür ederek yanıma yaxınlaşdı ve kiçik bir uşaq kimi çətirimin altına girdi. Nurlu üzü yağmur damlacıklarıyla ıslanmış ve yanakları qızarmışdı.
– Nəvələrimdən biri miningit geçirdi, diye devam etti. Ziyaret saati bitmeden ora çatmaq isteyirəm .”
– 20 dəqiqəniz var, dedim. Xəstəxanaya yaxın ama, bu havada maşın tapmaq çətindir.
Dayanacağa herkesten qabaq geldiğimiz için, marşuruta da rahatça minəcəyimizi zənn edirdim. Ancak araba yanaştığında, arxamızda duran 4-5 kişinin bir anda hücum ettiğini gördüm. İçeriye doluşan ve dost olduğu anlaşılan adamlara:
– İlk önce biz gelmiştik, dedim. Sırayı pozmaya hakkınız var mı?
Ön koltukta oturanı:
– Hak istəyirsənHakkari’ye gedəcəksən dostum, dedi. Hem oradaki haklardan kredit de almırlarmış.
Bu kinayəli zarafatların üzerine attıkları qəhqəhələrlə sarsılmış ve sinirlerim allak bullak olmuştu. Sakinleşmeye çalışarak:
– Ben biraz daha gözləyə bilərəm, dedim. Ama bu yaşlı xala xəstəxanaya yetişmesi lazımdır.
Bu dəfə şofer sohbətə karışır:
– Xalanın maşına falan ihtiyacı yox be dostuim, dedi. Oxuyib üfledi mi, hastaneye uçaraq çatar.
Təkrar qalxan qəhqəhələrlə avtobus uzaqlaşıb gözdən itdi. Yaşlı qadına baxdım, səbirlə susurdu.
5-10 dəqiqə sonra gələn bir başka avtobusa onunla bərabər mindim ve şoferə“xalanı xəstəxanada endirmesini” söyledim. Yaşlı qadın, edəcəyi ziyaretten ümitsiz görünmesine baxmayaraq şikayet etmirdi. Üstelik tıxac da, yarı yolda tıxanıb qalmışdı. Şofer:
– Yolun bu halı, xeyirli əlamət deyil, dedi. Sebebini anlasam yaxşı olacak
Avtobusu işlək vəziyyətdə qüoyub irəliyə doğru getdi və biraz sonra döndüyündə:
– Kismətə bax yahu, dedi. Bizden əvvəl yola duşən avtobusa kamaz çarpmış. Heyecanla:
– Bir şey olmuş mu? diye atıldım. Yəni yaralı falan var mı?
– Hərhaldə, diye cevap verdi. Avtousun içindəkiləı, yaşlı xalanın gedəcəyi xəstəxanaya qaldırmışlar.
Göz ucuyla yaşlı qadına baxtım. Solğun dodaxlarıyla bir şeyler söyləyirdi və sanki onlar üçün dua edirdi. Şofer, koltuğuna yavaşça otura-otura:
– Kismət bu, deyə təkrarlayıb, dururdu.Sen qalx böyük bir kamazla toqquş, hem de Türkiye’nin o bir ucundan gelen Hakkari plakalı bir kamazla…